Αύριο θα μας λένε αλλιώς

Ζουν στη Μαδρίτη. Εκείνη είναι αρχιτέκτονας, φοβάται να κάνει μελλοντικά σχέδια και έχει επινοήσει την ύπαρξη ενός εραστή. Εκείνος γράφει δοκίμια, είναι πέντε χρόνια μαζί της και ποτέ δεν φαντάστηκε ότι μια μέρα θα ήταν και πάλι εργένης· βρίσκεται σε σύγχυση μπροστά στη νέα, ακατανόητη πραγματικότητα.

Στην είδηση του χωρισμού τους έρχονται οι φίλοι και οι συμβουλές τους, τις περισσότερες φορές φέρνοντας περισσότερες αμφιβολίες παρά λύσεις. Είναι η γενιά του Tinder, άνθρωποι που εξαλείφουν ο ένας τον άλλο με μια απλή κίνηση και σχεδόν όλοι τους καταλήγουν εκτεθειμένοι και απογοητευμένοι τελικά.

Ο χωρισμός ενός ζευγαριού αποκαλύπτει πολλά για τη χώρα, τη στιγμή, αλλά και την ίδια την ιδέα της συνύπαρξης. Και η ανάλυση της εποχής είναι σκληρή: γονείς που συνυπάρχουν από υποχρέωση, πειράματα προσωπικής ανάπτυξης που λειτουργούν σαν παραστάσεις χωρίς κοινό, τεχνολογία που διεισδύει στα πάντα, ακόμη και στην ιδιωτικότητα. Εκείνη κι Εκείνος, ήδη κοντά στα σαράντα, αρχίζουν να αποδέχονται τη νέα κατάσταση πραγμάτων χωρίς ρομαντικά δάκρυα, αλλά με μια μυστηριώδη νοσταλγία, που ενδεχομένως να τους επανασυνδέσει.